HARDERWIJK - Hij kreeg de liefde voor muziek van huis uit mee, ook al ging dat soms op een stevige manier. Frank ‘t Jong, sinds kort voorzitter van de Stichting Bach Passionen, kan er nu om glimlachen.

“Mijn broer en ik werden echt ‘onderricht’ in de klassieke muziek. Mijn vader wees ons op de beleving achter de muziek en maakte ons attent op details die je anders over het hoofd zag. Daarnaast heb ik twaalf jaar les gehad. En zonder dat ik bijzonder talentvol was, heb ik daar bijzonder veel van geleerd, niet in de laatste plaats door mijn leraar: directeur Boer van het Amsterdams Conservatorium. Een geweldige leraar. We hebben wel eens een uur gepraat over één maat!”

Frank ‘t Jong is sinds kort voorzitter van de Stichting Bachpassionen, die de traditie van jaarlijkse passie-uitvoeringen weer terugbracht in Harderwijk.

Wat betekent Bach voor hem? “Bach, en dan bedoel ik de vader, is voor mij de allergrootste componist. Zijn muziek zit zo goed in elkaar. Er wordt wel eens getwijfeld aan de geloofsbeleving van Bach, maar als ik als christen zijn muziek hoor, dan voegt dat een dimensie toe. Dat kan alleen maar als iemand weet wat hij schrijft. Bach’s muziek maakt je niet blij, maar ontroert en brengt je in vervoering.”

Toen in 2006 de Christelijke Oratoriumvereniging en Kleinkoor Caprice na jaren van scheiding elkaar vonden in een gemeenschappelijke stichting, werd het Burgerweeshuis beschermheer. Frank ‘t Jong, de derde voorzitter, is bijzonder blij met die steun. “Het organiseren van een uitvoering van een passion is kostbaar: de ruimte moet gehuurd worden, solisten ingehuurd. Alleen dankzij hun ondersteuning en het werk van alle vrijwilligers kunnen we de muziek laten zingen zoals het zou moeten.”

‘t Jong is vooral blij dat de Stichting Bach Passionen de traditie van de passie’s weer nieuw leven heeft kunnen inblazen. “Er wordt afwisselend gezongen door de oratoriumvereniging en het kleinkoor, wat heel goed werkt. Dat Caprice dit jaar aan de beurt is valt perfect samen met hun 25-jarig bestaan. Maar in breder verband zie je dat de uitvoeringen met zoveel liefde worden gedragen door alle medewerkenden. Na de uitvoering is er altijd een gevoel van leegt, het is weer voorbij. Door de opzet van Stichting Vrienden van de Bach Passionen voorkomen we dat. Tijdens de uitvoering kunnen mensen zich laten informeren.”

De stichting Bach Passionen is erin geslaagd de beide koren onder één noemer te brengen. Wat zou er mooier zijn als beide koren, net als vroeger weer onder één bestuur zouden vallen. Ongetwijfeld wordt de verbondenheid in de muziek er alleen nog maar sterker van.

Bron: Harderwijker Courant